Familie en reis langs westkust!

Het was op kerstochtend dat ik met het vliegtuig naar San Francisco vloog. Ik was net bij Joe geweest en ben vroeg in de ochtend op de bus gezet op weg naar het vliegveld. Aangekomen in San Francisco liep ik naar de internationale aankomst hal, waar uit de gate tienduizend Indiase menen en andere volkeren kwamen, maar niet mijn familie. Er was natuurlijk weer iets mis met het paspoort van mijn zusje en in Amerika betekent dat dus dat je helemaal wordt gecontroleerd en een uur later dan verwacht kwamen mijn ouders en zusje uit de gate gelopen. Toevallig was mijn friendship familie ook op de luchthaven en dus hebben mijn echte familie mijn "neppe Amerikaanse" familie ontmoet. Heel leuk, want ze hadden allebei over de ander gehoord, maar nu konden ze elkaar ook echt even zien en spreken.

San Francisco is een geweldige stad! Ons hotel zat midden in de stad en we hebben echt heel veel gedaan. Eten in China Town, Union Square bezocht, gefietst over de Golden Gate Bridge naar Sausolito, heel veel rondgelopen, gefietst om de punt van San Francisco, langs het strand en door het Golden Gate Park! Het is een geweldige relaxte stad. We hebben ook heel lekker gegeten in allerlei verschillende restaurantjes. Na drie nachten in San Francisco zijn we met de auto omhoog langs de kust gereden door Stinson Beach, Bolinas en we hebben geslapen in Bodega Bay. De dag daarna zij we landinwaarts gereden naar het wijn gebied, door Napa Valley en we zijn gaan slapen in Calistoga, een heel leuk oud origineel Spaans plaatstje met een groot plein dat je echt doet herinneren aan Zorro! Na Calistoga zat onze tijd in California er alweer op en vlogen we naar Seattle.

In Seattle hadden we weer een leuk hotel in het midden van de stad. Ik was al eerder een dagje in Seattle geweest, maar dat was vrij oppervlakkig dus ik heb nu de stad veel beter kunnen beleven. Seattle is een stuk ruiger en drukker dan San Francisco, maar net zo mooi. Het licht prachtig aan het water en vanuit onze kamer konden we de Olympic Mountains zien (een keten van hoge bergen die aan de overkant van het water te zien zijn)! We hebben hier ook weer veel gedaan: het kunstmuseum bezocht, door de straten gelopen, de Space Needle beklommen (met de lift, want we zijn wel in Amerika), Pike Place market gezien (waar ze met vissen gooien als je er één hebt gekocht) en we hebben een prachtige wandeling gemaakt door Discovery Park (bekend vanwege een vuurtoren en een oude leger kazerne). Tijdens oud en nieuw zijn we naar de Space Needle gelopen, vanwaar een prachtig vuurwerk te zien was. Hoewel het beter was dan in andere buitenlandse plaatsen waren we het er allemaal wel mee eens dat het Nederlandse oud en nieuw toch wel het beste is.

Ook hier gingen we weer naar drie dagen met de auto het land in. We reden langs de Columbia River, waar we hele mooie watervallen hebben gezien en je eigenlijk altijd een mooi uitzicht hebt, naar Mount Hood. Daar aangekomen zaten we in een enorm leuk hotel, gebouwd door tijdens de Big Depression en het was helemaal uit hout gebouwd! Het had allemaal hele grote haarden met vuren erin. Ook onze kamer had een eigen haard! Het was heel gezellig, want iedereen kwam altijd samen in de lobby! Vanaf daar kon je heel mooi de top van Mt. Hood zien en de andere grote berg in Oregon, Mt. Jefferson. We kwamen er om te skiën, dus na een heerlijke nacht hebben we geskied met prachtig weer, heerlijke sneeuw en nog het allerbeste, op lege pistes. De Amerikaanse vakantie was opgehouden en dat betekende dus dat we de pistes moesten delen met hoogstens 50 andere gasten, die ook allemaal in de Timberline Lodge zaten (ons hotel). We hebben heerlijk geskied en de pistes boden allemaal een prachtig uitzicht. 's Avonds weer gegeten in het hotel (je kan niet echt ergens anders naartoe, maar dat wil je ook niet). De dag erna reden we door naar McMinnville, waar ik papa en mama de campus heb laten zien en we nog even een uurtje in een vliegtuig museum hebben doorgebracht. Dat is het enige, naast Linfield, dat er eigenlijk te zien is in McMinnville. Er staat een enorm houten watervliegtuig (de spruce goose), die ooit is gebouwd voor de Tweede Wereld oorlog. Mam en pap sliepen in een hotel en Fre sliep bij mij op de kamer. De dag erna zijn we naar Portland gegaan. Daar hebben we ook even alle hoogte punten gezien (Pioneer Square, een museum over de geschiedenis van Oregon en de West kust, Voodoo Doughnuts en nog wat andere dingen). We zijn hier ook nog naar de film geweest en het was een geslaagde dag. De laatste hele dag met mijn familie zijn we naar de kust van Oregon gegaan en hebben we gewandeld op de Cascade Heads (waar ik ook al een keer met mijn friendship family heb gewandeld). In de avond hadden we Joe uit eten meegenomen en hebben we heerlijk gegeten in Hotel Oregon (het leukste en oudste hotel in de buurt).

Het was enorm leuk om mijn familie weer te zien na zo'n lange tijd. Ik weet weer helemaal wat er allemaal gebeurt in Nederland, en dat was ook wel nodig, want ik mis het natuurlijk wel een beetje! Om maar iets te noemen (het klinkt heel stom) mis ik het openbaar vervoer heel erg. Ik zal dat even uitleggen.

Toen ik gister papa, mama en Fre wegbracht naar het vliegveld gingen we met de gehuurde auto daar naartoe. We hadden nog wat gedronken en nadat we afscheid hadden genomen begon ik aan mijn tocht terug. Ik nam de tram terug naar Portland, en dat ging allemaal heel goed. Maar daar moest ik niet zijn, McMinnville was mijn doel. Ik heb gevraagd aan iemand van de bus waar de bus naar McMinnville vertrok. De aanwijzingen gevolgd belande ik echt in één of ander raar dorp waar niemand stond. Ik heb wel twee uur staan wachten op de bus, totdat ik iemand tegenkwam die vertelde dat de bus helemaal niet hier ging, maar ergens anders. Dus ben ik naar die plek gegaan, maar ook daar geen bus. Toen vertelde een aardige mevrouw (ook weer van de bus) dat ik maar naar een ander dorp moest en dat daar dan de bus ging. Toen ik daar aankwam was de moed al in mijn schoenen gezonken. Nadat ik hier ook een uur heb gestaan was ik plannen aan het maken om maar in Portland te gaan slapen, en het morgen opnieuw te proberen (mijn telefoon was op, dus ik kon ook niemand bellen). Gelukkig zag ik een jongen staan die ook naar McMinnville moest en die precies wist waar de bus ging. Toen we even aan het praten waren vroeg hij mij waar ik vandaan kwam. Ik antwoordde Nederland en hij begon vloeiend Nederlands te praten. Wat een toeval. Ik was helemaal blij dat ik eindelijk in de bus zat naar McMinnville en heb heerlijk Nederlands gepraat met de jongen die ik net had ontmoet.

Ik blijf alleen echter niet lang in McMinnville (wat dus weer betekent dat ik weer de bus moet vinden), want ik vlieg dinsdag naar Mexico (om precies te zijn Queretaro) waar ik een vriend van me (van CISV) ga ontmoeten! Ik heb hier enorm veel zin in en het weer is in Mexico stukken beter dan hier. Verwacht dus in mijn volgende blog veel sombrero's, tequila / corona en nacho's. Ik laat snel weer van me horen!